Czasu ciągle jakoś mało...

Zachciało mi się w pokojach na piętrze naturalnych desek i mój kochany mąż położył tę podłogę, już dość dawno, ale dopiero teraz znaleźliśmy czas na jej polakierowanie (lataliśmy z wałkiem na zmianę bo zapach lakieru wręcz gryzł w tym upale a trzeba było położyć 3 warstwy + podkład). Patrząc na otrzymany efekt stwierdzam, że było warto. Teraz trzeba będzie te pokoje pomalować – tylko sama nie wiem kiedy.

Z robótek mam do wykończenia bransoletkę wykonaną techniką frywolitki szydełkowej (cro-tat) i  tildową anielicę (jakoś nie mogę się zdecydować w co tę Anielkę ubrać). Po głowie chodzi mi uszycie kotka na klamkę do pokoju syna i jeszcze parę innych rzeczy. Czyżby wena do mnie przyleciała?...:))

A teraz dalsze zdjęcia z mojego ogrodu bo mam obawy, że mogę nie zdążyć tak szybko nastepują w nim zmiany :))

Kwitną powojniki - mam ich kilka odmian każda inna (większość kupiona na wyprzedażach). I choć marzę o czerwonym jakoś jeszcze się go nie doczekałam, zawsze kolorek jest trochę nie taki.

A od tego wszystko się zaczęło - wiele wiele lat temu szczepkę tego powojnika dostałam od babci i tak zaczęła się miłość. 

Rozkwitają dalsze lilie

Zaczynają kwitnąć liliowce ale pogoda im nie służy - kwiaty z fryzowanymi petalami zwyczajnie zagniwają za nim zdąża się rozwinąć.

                              Korzystając z dobrej pogody zbierałam dzisiaj takie cudowności

i takie - choć te już nie były takie cudowne bo wyglądam teraz tak jakby napadło mnie stado wściekłych kotów

To na zdjęciach to czarne maliny i wychodzi z nich cudowny aksamitny prawie czarny sok, co nie umniejsza tego , że są kolczaste do granic możliwości :P
No i jeszcze wczoraj w ramach zachciewajki rodzinnej upiekłam rogaliki drożdżowe z marmoladą (kupną jakby co). Ciasto na nie było tzw. topione czyli wyrastało w zimnej wodzie.
A wyglądały tak

I to by było na tyle - a właściwie to nie :
Mam pytanie czy ktoś przeczytał już książkę pt. "Pod niemieckimi łóżkami" ?- ja przeczytałam zaraz jak się ukazała i jestem bardzo ciekawa jakie wrażenia z tej lektury wyniosły inne osoby.
Teraz już naprawdę uciekam . Mam nadzieje, ze nie zanudziłam na śmierć tych którzy tu trafią.
Dziękuję wszystkim za odwiedziny i komentarze.
Pozdrawiam Ewelina